Tacón…

Eco: finalmente ancia mi me soi decidùt a “dhi dhó ‘ntel ciàmp”, che par mi al’è ‘l bósch (ancia chèl finto, su internet). Mi crede che séa òra da descóre de le condithións dei bósch che, par fortuna, i é intór via de Budója. I cambiamenti sociài e economichi ch’i é stath da neàltre dal finì de l’ultima guèra e fin a uncuói, i a avùt un póc a la volta come conseguéntha ancia ‘na perdita de interesse pai bósch. ‘N te l’ultima vinténa de àins, se pól di’ che la cinghia de trasmissión, che ‘na volta la passava da ‘na generathión a chèl’altra ‘l savè tajà ‘l bosch, la se a rót del dut. Perdùde le regole del tajà de ‘na volta, al só posto adéss nó se capìss bin chè ché séa. Ma chista ultima a l’è ‘na sensathión méa, ancia se ogni tant, descorént, vede che cualchedùn al me dà resón. E alòra mi pense che séa òra da tacà a confrontàsse su l’argomento dei bósch e de le só condithións de adéss. Par podé capì se par lór al’è cualche interesse, de ché tipo, e po’ altre anciamò…